Τον συνάντησα για πρώτη φορά, πριν κάμποσες δεκαετίες στα ΝΕΑ. Μπαίνοντας στη σύσκεψη πρόσεξα στον προθάλαμο, ένα κύριο που περίμενε υπομονετικά, για ώρα, όπως μου είπαν. Προφανώς ήθελε να συναντήσει τότε τον αείμνηστο Λ Καραπαναγιώτη.

Κάποιος με περιμένει μας είπε λίγο αργότερα ο διευθυντής μας, με νόημα αλλά να δούμε πρώτα τι θέματα έχουμε…Ας περιμένει.

Η δεύτερη φορά είναι όταν στα τέλη της δεκαετίας του ’80, ο τότε πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ, παρουσίασε την γνώμη του καθηγητή για να βγάλει ανακοίνωση, που…εξηγούσε την φωτογραφική διάταξη ,η οποία έδινε τηλεοπτικές άδειες στους εκδότες των εφημερίδων. Φυσικά ήμουν σε αυτούς που καταψήφισαν.

Κα την περασμένη Κυριακή στην Καθημερινή καθηγητής Ν. Κ. Αλεβιζάτος  επανέρχεται: «Και πάλι ,για την ευθύνη των υπουργών»

Αναφέρει ότι από το 2010 έχει διατυπώσει την άποψη για σύντμηση-και όχι κατάργηση, όπως λέει, της κοινοβουλευτικής φάσης της διαδικασίας- για την δίωξη των υπουργών. Και τούτο, υπογραμμίζει, εφόσον βέβαια οι εγκαλούμενοι συμφωνούν!..

Ότι ακριβώς ο  Τριαντόπουλος, καθ΄ υπόδειξη προφανώς του Μεγάρου Μαξίμου.

Τον κανόνα του κ. καθηγητού χρησιμοποίησε ως άλλοθι, το επιτελικό κράτος Μαξίμου Και παρέκαμψε την διαδικασία της προανακριτικής επιτροπής, για το έγκλημα των Τεμπών στη Βουλή.

Επιμένει όμως ο συνταγματολόγος. Επαναφέρει τον.. κανόνα του με άρθρο-απολογία στην Καθημερινή της Κυριακής (6.7.2025 σελ. 11) όπου ομολογεί: « Η Κυβέρνηση φάνηκε να υιοθετεί την άποψη αυτή( σ.σ.μοντέλο Τριαντόπουλου) σε μιαν εργαλειακή ωστόσο λογική, που αποβλέπει περισσότερο στον περιορισμό των δικαιωμάτων της αντιπολίτευσης και λιγότερο στην κατάργηση ενός αναχρονιστικού προνομίου».

Έτσι ….αλλάζει το Σύνταγμα με ένα άρθρο στην εφημερίδα ένας υποψήφιος Πρόεδρος Δημοκρατίας.

Kα την Δευτέρα το πρωί ο π. υπουργός Κώστας Αχ. Καραμανλής στέλνει υπόμνημα με βάση τον κανόνα Αλεβιζάτου.

Τι ζούμε…